ausfallen czasownik fällt aus, fiel aus, ist ausgefallen wypadać, nie odbywać się, tech. psuć się, wysiadać, nie działać, pot. robić wrażenie; etwas ausfallen lassen rezygnować z czegoś |
herausfallen czasownik fällt heraus, fiel heraus, ist herausgefallen wypadać aus etwas (DAT) z czegoś; die Äpfel sind aus dem Korb herausgefallen jabłka wypadły z kosza; aus einer Statistik herausfallen wypadać ze statystyki; aus dem üblichen Rahmen herausfallen odbiegać od normy |
Zaproponuj hasło | Podgląd propozycji | Oceń Słownik | Quiz - rodzajniki | Odmiana czasowników | Polityka prywatności i zasady korzystania